بورس تهران؛ نیم‌نگاهی به امید در دل بحران
به گزارش پایگاه خبری سرمایه و بورس، بورس تهران در روزهای پایانی تیرماه ۱۴۰۴ همچنان با فشارهایی دست‌وپنجه نرم می‌کند که ریشه در بی‌اعتمادی سرمایه‌گذاران، شرایط مبهم سیاستگذاری اقتصادی و ریسک‌های ژئوپلیتیک دارد. با وجود برخی حمایت‌های مقطعی و گزارش‌های مالی نسبتاً امیدوارکننده، روند کلی بازار نشانی از ثبات و اطمینان ندارد.
ترس سیستماتیک و نشانه‌های رکود تورمی
سلمان نصیرزاده، تحلیلگر ارشد بازار سرمایه، از وجود یک «ترس سیستماتیک» در میان فعالان حقیقی سخن گفته که با وجود ابزارهای حمایتی همچنان پابرجاست. او با استناد به آمارهای رسمی اعلام کرده که از زمان اعلام آتش‌بس اخیر تاکنون، بیش از ۴۰ هزار میلیارد تومان انتقال مالکیت از حقیقی به حقوقی ثبت شده که از کل این نوع انتقال در سال ۱۴۰۳ بیشتر است. به باور او، این عدد گویای عمق نگرانی‌ها در بازار سرمایه است.
نصیرزاده وضعیت فعلی را نمونه‌ای از یک بازار تورم رکودی یا Stagflationary Market دانسته؛ بازاری که در آن، رشد اقتصادی پایین در کنار تورم و نرخ بهره بالا و کاهش قدرت تصمیم‌گیری فعالان مالی ترکیب شده‌اند. او همچنین به افت شاخص مدیران خرید (PMI) تا سطح ۴۲.۱، کاهش شدید ارزش صادرات و واردات و افت ۲۵ درصدی تخصیص ارز اشاره کرده که همگی نشانه‌هایی از رکود عمیق در بخش واقعی اقتصاد هستند.
عملکرد سه‌ماهه نفت بهران؛ رشد ۲۰ درصدی سود خالص در بهار ۱۴۰۴
بازدهی صندوق‌های بورسی در تیر۱۴۰۴ از طلا و دلار پیشی گرفت
بازنگری در نگاه به بورس و تمرکز بر صنایع
این تحلیلگر تأکید می‌کند که در چنین شرایطی شاخص کل معیار مناسبی برای تصمیم‌گیری نیست و باید تمرکز به سمت تحلیل عملکرد صنایع مختلف تغییر کند. به اعتقاد او، استراتژی‌های دفاعی و استفاده از ابزارهای کنترل ریسک، اصلی‌ترین مسیر عبور از شرایط مبهم فعلی است. به‌ویژه کاهش ابهام در سیاست خارجی، نرخ ارز و سیاست‌های پولی را مهم‌ترین محرک‌های آینده بورس می‌داند.
تعادل شکننده میان امید و تردید
در سوی دیگر تحلیل‌ها، فاطمه حاجعلی با دیدگاهی ترکیبی به فضای بورس نگاه می‌کند. او می‌گوید که تقابل دیدگاه‌های بدبینانه و خوش‌بینانه به‌روشنی در بورس قابل مشاهده است. به گفته او، اخبار مثبت از نرخ خوراک و انرژی صنایع، به‌همراه گزارش‌های مالی میان‌دوره‌ای و تجهیز صندوق‌های حمایتی، می‌توانند در بازگرداندن بخشی از اعتماد عمومی نقش ایفا کنند، هرچند هنوز مسیر طولانی در پیش است.
او خروج حدود ۵۰ هزار میلیارد تومان نقدینگی در هفته‌های اخیر را نشانه‌ای از بی‌اعتمادی عمیق به سیاستگذاری اقتصادی می‌داند و می‌گوید سرمایه‌گذاران باید با احتیاط حرکت کنند. تحلیل صنایع، انتخاب نمادهای بنیادی، و حفظ تعادل بین نقد و سهام، مهم‌ترین ابزار بقا در فضای پرریسک فعلی هستند.
بازار سرمایه در شرایطی گرفتار شده که ترکیبی از ابهام سیاسی، تورم مزمن، ناترازی مالی و بی‌اعتمادی گسترده را تجربه می‌کند. در چنین فضایی، نه رشدهای مقطعی، نه حمایت‌های کوتاه‌مدت، هیچ‌کدام نمی‌توانند مسیر پایداری برای سرمایه‌گذاران ترسیم کنند؛ مگر با اصلاح ساختاری در سیاستگذاری و روشن شدن چشم‌انداز اقتصادی کشور.
