بورس در تله بی‌اعتمادی؛ چرا نقدینگی وارد بازار نمی‌شود؟
به گزارش پایگاه خبری سرمایه و بورس، تالار شیشه‌ای این روزها بیش از آنکه صحنه معاملات پرقدرت باشد، به اتاق انتظاری برای سرمایه‌گذاران تبدیل شده است. بسیاری از سهم‌ها با نسبت قیمت به درآمد پایین معامله می‌شوند اما تثبیت نرخ دلار توافقی زیر ۷۰ هزار تومان و نرخ سود ۳۵ درصدی، عملاً دست بازار را برای رشد بسته است. در نتیجه، سرمایه‌گذاران بیشتر به ابزارهای کم‌ریسک مانند صندوق‌های درآمد ثابت و صندوق‌های طلا روی آورده‌اند.
بورس در انتظار محرک سیاسی
کارشناسان بازار سرمایه معتقدند بورس در وضعیت فعلی نیازمند یک محرک جدی است. احمد اشتیاقی، تحلیلگر بازار سرمایه، می‌گوید: «بازار نشان داده است برای آغاز یک روند صعودی پایدار، به ورود نقدینگی در روزهای مثبت نیاز دارد. اما فروشندگان اطمینان کافی ندارند و خریداران نیز با قدرت وارد نمی‌شوند. تنها تشکیل صف‌های خرید پرحجم می‌تواند ادامه روند صعودی را تضمین کند؛ در غیر این صورت، بازار پس از هر روز مثبت دوباره با فشار فروش مواجه خواهد شد.»
افت نسبت شاخص کل به شاخص هم‌وزن؛ نشانه برتری سهام کوچک در بورس
سایه ابهامات سیاسی بر بورس
به گفته اشتیاقی، فضای مبهم سیاسی کشور مهم‌ترین عامل تعلیق بازار است. نامشخص‌بودن آینده توافق برجام یا توافق احتمالی با آمریکا و همچنین احتمال ارجاع پرونده ایران به نهادهای اروپایی از مهم‌ترین متغیرهای سیاسی تأثیرگذار بر بورس هستند. او توضیح می‌دهد که در چنین فضایی، سرمایه‌گذاران برای کاهش ریسک، پرتفوی خود را متنوع می‌کنند و بخشی از سرمایه را به صندوق‌های درآمد ثابت و صندوق‌های طلا منتقل می‌کنند.
نرخ ارز و سود بانکی؛ سد رشد بازار
این تحلیلگر بازار سرمایه با اشاره به تثبیت دلار توافقی زیر ۷۰ هزار تومان می‌افزاید: «وقتی نرخ سود بانکی ۳۵ درصد است و تورم حدود ۳۰ درصد، اما نرخ دلار اجازه رشد پیدا نمی‌کند، طبیعی است که سودآوری شرکت‌ها نیز رشدی نداشته باشد. این موضوع همراه با ابهامات سیاسی باعث شده است بازار در وضعیت تعلیق قرار بگیرد.»
ارزندگی سهم‌ها اما نبود اعتماد
با وجود شرایط کنونی، اشتیاقی تأکید می‌کند که بسیاری از سهم‌ها در نقاط ارزنده‌ای معامله می‌شوند و نسبت قیمت به درآمد (P/E) بیشتر شرکت‌ها در محدوده ۳ تا ۴ واحد است؛ سطحی که نشان‌دهنده جذابیت بازار برای سرمایه‌گذاری بلندمدت است. با این حال، او معتقد است تنها اتخاذ تصمیمات سیاسی مهم یا فراهم‌شدن بسترهای جدید برای افزایش سودآوری شرکت‌ها می‌تواند بورس را از وضعیت رکودی خارج کند. در غیر این صورت، بازار در همین نقاط تعادلی نوسان خواهد داشت. علاوه بر این، تداوم قیمت‌گذاری دستوری همچنان به‌عنوان معضل جدی صنایع باقی مانده و فشار مضاعفی بر آنها وارد می‌کند.
