صنایع به دلیل کمبود برق، شب کار می شوند
به گزارش پایگاه خبری سرمایه و بورس، صنایع یکی از اصلی‌ترین قربانیان بحران کمبود برق در کشور هستند. در حالی که سال‌های گذشته خاموشی‌ها اغلب در تابستان اعمال می‌شد، حالا قطعی برق از بهار 1404 آغاز شده و برنامه‌ریزی وزارت نیرو برای تابستان، فشار بیشتری را بر تولیدکنندگان تحمیل خواهد کرد.
آغاز زودهنگام خاموشی‌ها برای صنایع
در سال جدید، قطعی‌های برق زودتر از همیشه آغاز شده‌اند. گزارش‌ها حاکی از آن است که شهرک‌های صنعتی از جمله پردیس، صفادشت، دهک، عباس‌آباد و شهید سلیمانی از اول اردیبهشت با خاموشی مواجه شده‌اند و از نیمه اردیبهشت، خاموشی‌ها در تمامی شهرک‌های صنعتی کشور گسترش می‌یابد.
برنامه وزارت نیرو حاکی از آن است که صنایع باید از نیمه اردیبهشت هر هفته یک روز خاموشی را تجربه کنند. در خرداد و شهریور این میزان به دو روز و در تیر و مرداد به سه روز در هفته افزایش می‌یابد. این خاموشی‌ها تا مهر ادامه خواهد داشت. علاوه بر آن، صنایع ملزم به فعالیت در شیفت شب، از ساعت ۱۲ شب تا ۶ صبح هستند.
دلایل قطعی برق در بهار
با وجود اینکه بهار معمولاً فصل پیک مصرف برق نیست، از اواسط فروردین امسال قطعی برق در برخی مناطق آغاز شد. بر اساس اظهارات مدیرعامل توانیر، به دلیل تداوم خشکسالی، ظرفیت تولید نیروگاه‌های برق‌آبی به یک‌سوم کاهش یافته است. همچنین، بخشی از تعمیرات نیروگاهی به علت محدودیت در تامین سوخت به سال جاری موکول شده و حدود ۳۰ درصد از نیروگاه‌های کشور نیز فرسوده هستند.
این موارد، به‌عنوان دلایل اصلی قطعی‌های زودهنگام برق مطرح شده‌اند، اما همچنان بسیاری از مردم نسبت به صحت آن‌ها تردید دارند، زیرا مصرف برق هنوز در اوج قرار نگرفته و شرایط اقلیمی نیز به گونه‌ای نیست که توجیه‌کننده بحران فعلی باشد.
شیفت شب و تعطیلی‌های سه‌روزه؛ تهدیدی برای تولید
اجرای شیفت شب و قطعی برق سه‌روزه در هفته، فشار سنگینی بر صنایع وارد می‌کند. بسیاری از واحدهای تولیدی به دلیل ماهیت فعالیت خود، شرایط لازم برای کار در شب را ندارند. صنایع کوچک، کارگاه‌های غذایی و واحدهای فاقد زیرساخت‌های مناسب، امکان فعالیت در این شرایط را ندارند.
شیفت شب نیازمند تجهیزات روشنایی، تهویه مناسب، رعایت اصول ایمنی و حضور نیروی کار آماده به فعالیت در شب است. همچنین طبق قانون کار، کارگران شیفت شب باید حداقل ۳۵ درصد دستمزد بیشتر دریافت کنند، امری که بسیاری از صنایع از عهده آن برنمی‌آیند.
نابودی تدریجی تولید در سایه کمبود برق
فشار ناشی از کمبود برق، بی‌توجهی به زیرساخت‌های تولید انرژی و تحمیل محدودیت به صنایع، در نهایت منجر به افت تولید، افزایش بیکاری و وابستگی بیشتر کشور به واردات خواهد شد. در شرایطی که هیچ برنامه مشخصی برای بهینه‌سازی مصرف یا تقویت زیرساخت‌های تولید برق ارائه نشده، صنایع قربانی اصلی این بحران به شمار می‌آیند.
ادامه این روند می‌تواند ضربه‌ای جدی به اقتصاد کشور وارد کند و توان رقابتی صنایع داخلی را کاهش دهد. حل این بحران نیازمند برنامه‌ریزی دقیق، سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های برق و اصلاح الگوی مصرف در سطح ملی است.
