ریزش بازار سهام همچنان ادامه دارد و روند خروج نقدینگی از بورس متوقف نشده است. حمید میرمعینی کارشناس بازارهای مالی معتقد است که نرخ بهره بانکی بالا بیشترین ضربه را به شرایط فعلی بورس وارد کرده و ناترازی‌های موجود نیز اثر منفی جدی بر سودآوری شرکت‌ها گذاشته است.
بازار سهام تهران در معاملات روز شنبه بار دیگر عقب‌نشینی کرد و شاخص کل بورس بیش از ۱۲ هزار واحد افت داشت. در حالی که بیش از نیمی از نمادها در محدوده مثبت معامله شدند، فشار فروش همچنان مشهود بود و ارزش صف‌های فروش از مرز سه هزار میلیارد تومان عبور کرد.
بازار سرمایه ایران با چالش‌های جدی در زمینه شفافیت روبه‌رو است و این مسأله اعتماد سرمایه‌گذاران خرد را کاهش داده است. تأخیر در افشای اطلاعات، کیفیت پایین گزارش‌های مالی و دسترسی نابرابر به داده‌های مهم باعث شده معاملات بورس بر پایه شایعات و حدس و گمان شکل گیرد
بازار سرمایه در ابتدای معاملات امروز با فشار عرضه مواجه شد و شاخص ها روندی نزولی را ثبت کردند. شاخص کل بورس تهران تا ساعت ۱۰:۱۰ صبح با افت ۱۸ هزار و ۷۲۴ واحدی معادل منفی ۰.۷۶ درصد در سطح دو میلیون و ۴۴۸ هزار و ۲۵۴ واحد قرار گرفت. شاخص کل هم وزن نیز که بیانگر وضعیت کلی سهم ها است، با کاهش چهار هزار و ۵۵۶ واحدی معادل منفی ۰.۶ درصد در عدد ۷۵۷ هزار و ۸۰۱ واحد ایستاد. این موضوع نشان می دهد که فشار فروش تنها در نمادهای بزرگ بازار رخ نداده و کلیت معاملات را تحت تاثیر قرار داده است.
اساس گزارش مدیریت پژوهش، توسعه و مطالعات اسلامی سازمان بورس و اوراق بهادار، ارزش تجهیز و تامین منابع مالی از طریق بازار سرمایه تا پایان تیر ۱۴۰۴ به حدود ۴۰۰ همت رسیده که نسبت به مدت مشابه سال قبل رشد ۴۱ درصدی را نشان می‌دهد. در این مدت، ۲۰۰ همت از محل روش‌های سرمایه‌ای مانند عرضه اولیه و افزایش سرمایه، ۱۹۶ همت از طریق انتشار انواع اوراق بدهی و ۳.۷ همت نیز از طریق سکوهای تامین مالی جمعی جذب شده است.
بورس ایران در هفته‌های اخیر در شرایطی بلاتکلیف و ناپایدار قرار گرفته که با وجود رشدهای مقطعی شاخص کل، فشار فروش و خروج نقدینگی حقیقی همچنان ادامه دارد. تحلیلگران معتقدند ریشه اصلی این وضعیت، بیش از عوامل بنیادی، در ریسک‌های سیستماتیک و سیاسی نهفته است. روند معاملات سه روز گذشته نشان می‌دهد هر موج صعودی کوتاه‌مدت با خروج سریع پول حقیقی همراه شده و بیشترین فشار عرضه متوجه نمادهای شاخص‌ساز به‌ویژه در گروه‌های بانکی و خودرویی بوده است. همچنین کاهش واکنش سرمایه‌گذاران به اخبار مثبت سیاسی و اقتصادی، بیانگر افزایش احتیاط و تمایل به تصمیم‌گیری بر اساس مستندات قطعی و کاهش ریسک‌های محیطی است.
در 26 روز معاملاتی اخیر، ارزش معاملات خرد بازار سهام در سطحی کمتر از 10 هزار میلیارد تومان باقی مانده و میانگین این دوره به حدود 5 هزار و 883 میلیارد تومان رسیده است. این رقم در مقایسه با میانگین 10 هزار و 244 میلیارد تومانی از ابتدای سال، کاهش محسوس ارزش دادوستدها را نشان می‌دهد؛ افتی که پس از پایان جنگ 12 روزه، سایه رکود را بر معاملات بورس گسترانده است. از منظر دلاری نیز شرایط مشابهی حاکم است و میانگین روزانه ارزش معاملات به حدود 65 میلیون دلار کاهش یافته، در حالی که این رقم از ابتدای سال نزدیک به 119 میلیون دلار بوده است.
۲۰ مرداد ۱۳۹۹ نقطه عطفی در تاریخ بازار سهام ایران به شمار می‌آید. پس از یک دوره رشد کم‌سابقه که شاخص کل را به رکوردهای تازه رسانده بود، بورس تهران با آغاز یک ریزش تاریخی وارد دوره‌ای طولانی از اصلاح شد. این افت چنان عمیق بود که شاخص کل تا سال ۱۴۰۲ نیز به سقف قبلی خود بازنگشت. در این میان، بسیاری از سرمایه‌گذاران خرد که به تازگی وارد بازار شده بودند، نه‌تنها زیان قابل توجهی متحمل شدند، بلکه اعتماد خود را از دست داده و برای همیشه از این بازار فاصله گرفتند.
تحولات اخیر شاخص کل بورس تهران، فعالان بازار سرمایه را با سردرگمی قابل‌توجهی مواجه ساخته است؛ به‌گونه‌ای که تشخیص مسیر واقعی حرکت بازار دشوار شده است. تحلیلگران تکنیکال با اشاره به وجود حمایت‌های مهم، احتمال بازگشت شاخص را بیش از گذشته ارزیابی می‌کنند، اما در سوی مقابل، ارزیابی‌های بنیادی تصویر متفاوتی ارائه می‌دهند. در حال حاضر، بازار سرمایه تحت‌تأثیر مستقیم تحولات سیاسی قرار دارد و در صورت کاهش ریسک‌های سیاسی، می‌توان انتظار بازگشت تدریجی به شرایط متعادل را داشت.
مرداد ۱۳۹۹ نقطه اوج و در عین حال آغاز سقوط تاریخی بورس تهران بود؛ روزهایی که شاخص کل با رشد خیره‌کننده ۳۰۵ درصدی ظرف کمتر از پنج ماه، به ارتفاع ۲ میلیون و ۷۸ هزار واحد رسید و بازار سهام داغ‌ترین روزهای تاریخ خود را تجربه کرد. این جهش شتابان که از نیمه دوم سال ۹۸ آغاز شده بود، بسیاری از نمادها را وارد محدوده‌های حبابی کرد. با این حال، ترس از جاماندن از سودهای بزرگ و فضای مثبت روانی بازار، معامله‌گران را از خروج بازمی‌داشت.
