حسین راغفر، کارشناس و استاد اقتصاد دانشگاه الزهرا، با اشاره به رشد فقر در ایران، گفت: «فقری که امروز در کشور در حال گسترش است محصول یک نظام تبعیضآمیز تخصیص منابع و فرصتهاست. همین ساختار ناعادلانه است که باعث افزایش شکاف طبقاتی و گسترش فقر شده است.»
کشوری که دوستش داریم، اکنون در یکی از عمیقترین و پیچیدهترین دورههای تاریخی خود قرار گرفته است. نشانههای متعددی از این وضعیت بحرانی، از خشکسالیهای گسترده و بحرانساز گرفته تا بازگشت تحریمهای بینالمللی و تشدید فقر، نشان میدهد که سال ۱۴۰۵ میتواند نقطه تلاقی بحرانهای مزمن اقتصادی، اجتماعی و زیستمحیطی در ایران باشد.
تازهترین آمارها نشان میدهد نرخ فقر در ایران در سال ۱۴۰۳ به حدود ۳۶ درصد رسیده است؛ رقمی که بالاترین میزان از ابتدای دهه ۱۳۹۰ تاکنون محسوب میشود. بر اساس اعلام سخنگوی دولت، خط فقر ماهانه برای هر نفر ۶ میلیون و ۱۲۸ هزار تومان بوده و این به معنای آن است که بیش از یکسوم جمعیت کشور توانایی تامین حداقل کالری و نیازهای اساسی زندگی را ندارند.
