چرا بلوک ۴.۶ درصدی پرسپولیس برای سرمایه‌گذاران جذاب نیست؟
سازمان خصوصی‌سازی اعلام کرده است که در روز سه‌شنبه ۸ مهرماه، بلوک ۴.۶ درصدی سهام باشگاه پرسپولیس معادل بیش از ۴۳۸.۶ میلیون سهم در بازار پایه فرابورس (تابلو زرد) عرضه خواهد شد. این عرضه که از طریق کارگزاری بانک ملی انجام می‌شود، می‌تواند نقطه عطفی در روند خصوصی‌سازی ورزش ایران و آزمونی جدی برای اعتماد بازار سرمایه به اقتصاد فوتبال کشور باشد.
به گزارش پایگاه خبری سرمایه و بورس، سازمان خصوصی‌سازی اعلام کرده است که در روز سه‌شنبه ۸ مهرماه، بلوک ۴.۶ درصدی سهام باشگاه پرسپولیس معادل بیش از ۴۳۸.۶ میلیون سهم در بازار پایه فرابورس (تابلو زرد) عرضه خواهد شد. این عرضه که از طریق کارگزاری بانک ملی انجام می‌شود، می‌تواند نقطه عطفی در روند خصوصی‌سازی ورزش ایران و آزمونی جدی برای اعتماد بازار سرمایه به اقتصاد فوتبال کشور باشد.
جزئیات عرضه سهام پرسپولیس
بر اساس اطلاعیه رسمی، قیمت پایه این بلوک معادل قیمت پایانی روز قبل به‌علاوه ۲۰ درصد تعیین شده است، مشروط بر آنکه از ۱۷۲۲ ریال کمتر نباشد. همچنین ارزش کل معامله نمی‌تواند پایین‌تر از ۸۳.۲ میلیارد تومان باشد. هدف سیاست‌گذار از این روش قیمت‌گذاری، شفافیت در واگذاری و جلوگیری از کاهش ارزش واقعی دارایی عنوان شده است.
اهمیت اقتصادی و ورزشی عرضه
واگذاری بخشی از سهام پرسپولیس، به معنای کاهش تدریجی نقش مستقیم وزارت ورزش در مدیریت این باشگاه است؛ مطالبه‌ای که سال‌ها از سوی کارشناسان و هواداران مطرح بوده است. استقبال سرمایه‌گذاران از این عرضه می‌تواند نشانه‌ای از جذابیت صنعت فوتبال در بازار سرمایه باشد و زمینه را برای مراحل بعدی تامین مالی و عرضه سهام باشگاه‌های بزرگ‌تر فراهم کند. در عین حال، ورود بخش خصوصی می‌تواند فشار مثبتی برای شفافیت مالی و بهره‌برداری بهتر از ظرفیت‌های اقتصادی باشگاه همچون تبلیغات، فروش بلیت و کالاهای هواداری ایجاد کند.
چالش‌های خصوصی‌سازی در ورزش ایران
خصوصی‌سازی باشگاه‌های ورزشی در ایران با موانع جدی مواجه است. از جمله این موانع می‌توان به ضعف زیرساخت‌های درآمدزایی فوتبال، نامشخص بودن وضعیت حق پخش تلویزیونی، بدهی‌های انباشته و عدم استقلال کامل مدیریتی باشگاه‌ها از دولت اشاره کرد. این موارد، ریسک سرمایه‌گذاری را برای خریداران افزایش می‌دهد.
چرا بلوک ۴.۶ درصدی جذاب نیست؟
سهمی معادل ۴.۶ درصد، از منظر مدیریتی هیچ قدرتی به خریدار نمی‌دهد؛ حتی امکان حضور در هیات‌مدیره را نیز فراهم نمی‌سازد. به همین دلیل، این عرضه بیشتر به‌عنوان یک سرمایه‌گذاری مالی در نظر گرفته می‌شود تا ابزاری برای اعمال مدیریت. علاوه بر این، مشکلات ساختاری پرسپولیس در زمینه بدهی‌ها و شفافیت مالی، انگیزه ورود سرمایه‌گذاران حرفه‌ای را کاهش می‌دهد.
تجربه جهانی و تفاوت با ایران
در فوتبال اروپا، عرضه سهام باشگاه‌ها در بورس سابقه طولانی دارد. باشگاه‌هایی چون یوونتوس، دورتموند و منچستر یونایتد با واگذاری سهام مدیریتی یا درصدهای قابل‌توجه، توانسته‌اند سرمایه‌گذاران را به مشارکت واقعی ترغیب کنند. اما در ایران، عرضه درصدهای اندک و غیرمدیریتی، آن هم بدون چشم‌انداز روشن درآمدزایی، جذابیت چندانی برای سرمایه‌گذاران حرفه‌ای ندارد.
آزمون سیاست‌گذار
این واگذاری بیش از آنکه هدف جذب سرمایه داشته باشد، نقش آزمون بازار را ایفا می‌کند. سیاست‌گذاران به‌دنبال ارزیابی واکنش فعالان بازار سرمایه نسبت به عرضه بخشی از دارایی‌های ورزشی کشور هستند. با این حال، احتمال موفقیت این عرضه چندان بالا به نظر نمی‌رسد؛ مگر آنکه خریداران به انگیزه‌های غیرمالی مانند علاقه هواداری یا پرستیژ اجتماعی وارد میدان شوند. در غیر این صورت، این تجربه می‌تواند نشان‌دهنده ناکارآمدی خصوصی‌سازی ناقص در ورزش ایران باشد؛ درسی که شاید مسیر آینده واگذاری استقلال و پرسپولیس را تغییر دهد.
برچسب ها :بازار پایه فرابورس ، باشگاه پرسپولیس ، خصوصی سازی ، فرابورس
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0