تکلیف بورس با مقاومت ۳.۵ میلیون واحدی چه می شود؟

به گزارش پایگاه خبری سرمایه و بورس، شاخص کل بورس تهران در جریان معاملات روز یکشنبه در حالی به مسیر صعودی خود ادامه داد که فشار عرضه‌ها مانع عبور پایدار آن از مرز روانی ۳.۵ میلیون واحد شد. بازار که در چهار روز گذشته رکوردهای پی‌درپی ثبت کرده بود، دیروز با وجود آغاز قدرتمند و رشد بیش از یک و نیم درصدی در دقایق نخست، با افزایش حضور فروشندگان بخش قابل توجهی از صعود خود را از دست داد و در سطح ۳ میلیون و ۴۵۰ هزار واحد قرار گرفت. این رفتار محتاط نشان داد که بورس در آستانه مقاومت‌های سنگین، تمایل بیشتری به استراحت کوتاه‌مدت دارد؛ موضوعی که با توجه به ارزش معاملات ۱۶ همتی و خروج بیش از ۵۰۰ میلیارد تومان پول حقیقی قابل تفسیر است. با این حال رشد نرخ دلار و افزایش انتظارات تورمی همچنان از جذابیت بازار سهام برای خریداران حمایت می‌کند و اجازه نمی‌دهد روند صعودی به شکل جدی تهدید شود.

تداوم صعود دلار و اثرگذاری بر رفتار بورس

همزمان با نوسانات شاخص، نرخ دلار آزاد روز گذشته تا محدوده ۱۲۳ هزار تومان پیشروی کرد، هرچند در ادامه بخشی از این رشد را از دست داد. طلا و سکه نیز تحت تاثیر مسیر صعودی اونس جهانی و دلار داخلی همچنان در قله‌های تاریخی معامله شدند؛ به طوری که هر گرم طلای ۱۸ عیار به حدود ۱۲ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان و سکه امامی به کانال ۱۳۲ میلیون تومان رسید. همراهی همه بازارها در سقف‌های تاریخی نشان می‌دهد انتظارات تورمی در اقتصاد ایران همچنان بالا است و سرمایه‌های خرد برای حفظ ارزش دارایی، مسیرهای امن‌تری را در بازارهای موازی جست‌وجو می‌کنند. در چنین فضایی، بورس نیز تا زمانی که نرخ ارز در مدار افزایشی قرار دارد، با وجود نوسانات کوتاه‌مدت همچنان مقصد مهمی برای ورود نقدینگی خواهد بود.

نشانه‌های استراحت در شاخص‌ها

رفتار شاخص‌ها در معاملات روز یکشنبه بیانگر کاهش قدرت خریداران و جدی‌تر شدن فضای احتیاط بود. شاخص کل که تا محدوده ۳ میلیون و ۴۸۳ هزار واحد پیش رفته بود، با شدت‌گرفتن عرضه‌ها نزدیک به ۳۳ هزار واحد عقب نشست و تنها ۰.۱۱ درصد رشد روزانه ثبت کرد. شاخص هم‌وزن نیز پس از عبور مقطعی از سقف تاریخی ۹۷۷ هزار واحدی، با کاهش تقاضا دوباره به سطح ۹۷۴ هزار واحد بازگشت و رشدی حدود ۰.۰۵ درصد رقم زد. در فرابورس نیز شرایط متعادل بود، اما خروج سرمایه حقیقی از کل بازار نشان داد معامله‌گران کوتاه‌مدت با احتیاط بیشتری وارد معاملات می‌شوند و بخشی از سودهای اخیر را شناسایی کرده‌اند. ترکیب منفی بودن ۵۹ درصد نمادها نیز تاییدی بر کاهش دمای تقاضا در بازار است.

محرک‌های بنیادی رشد اخیر بازار

در تحلیل رفتار بازار طی هفته‌های گذشته، کارشناسان بر نقش متغیرهایی همچون افزایش نرخ تسعیر ارز شرکت‌ها، گزارش‌های ماهانه مطلوب آبان، صعود نرخ ارز و طلا و همچنین زمزمه‌هایی درباره تعدیل سیاست‌های پرهزینه در صنایع بزرگ تاکید می‌کنند. بخش مهمی از شرکت‌های صادرات‌محور در عرضه‌های اخیر نرخ‌های نزدیک به ۹۰ تا ۹۵ هزار تومان را ثبت کرده‌اند که این موضوع انتظارات سودآوری را افزایش داده است. از سوی دیگر گزارش‌های ماهانه شرکت‌ها نشان‌دهنده رشد محسوس درآمد و حاشیه سود است که ترکیبی از اثر افزایش نرخ‌ها و مزیت تسعیر ارز محسوب می‌شود. تحولات جهانی نیز به نفع برخی صنایع کامودیتی‌محور بوده و رشد قیمت مس و برخی دیگر از کالاهای پایه از درآمد شرکت‌ها حمایت کرده است. همچنین خبرهایی درباره کاهش نرخ بهره‌مالکانه صنایع معدنی، بازنگری فرمول خوراک پتروشیمی‌ها و بودجه‌ای نسبتا انبساطی چشم‌انداز بازار را مثبت‌تر کرده است.

چشم‌انداز فنی و محدوده‌های حساس شاخص

بررسی الگوی حرکتی شاخص کل نشان می‌دهد بازار در میانه موج پنجم یک ساختار پنج‌موجی صعودی قرار گرفته و پس از پایان این موج، احتمال ورود به یک اصلاح میان‌مدت وجود دارد. محدوده ۳ میلیون و ۴۸۵ تا ۳ میلیون و ۵۰۰ هزار واحد نخستین مقاومت جدی بازار است و واکنش دیروز شاخص نیز گواهی بر حساسیت این محدوده است. در صورت آغاز اصلاح، نخستین حمایت مهم در سطح ۳ میلیون و ۳۰۰ هزار واحد قرار دارد. با این حال رشد نرخ دلار می‌تواند مانع از تعمیق اصلاح شود و تقاضای خرید را در منفی‌های بازار فعال نگه دارد. از نگاه کارشناسان، تثبیت نرخ سود در محدوده کنونی و پرهیز سیاستگذار از افزایش بیشتر آن می‌تواند به حفظ تعادل بازار و تداوم مسیر صعودی کمک کند.

تغییر رفتار معامله‌گران و نشانه‌های یک بازار محتاط

در کنار عوامل بنیادی، رفتارشناسی بازار نیز از تغییرات مهمی حکایت دارد. به گفته تحلیلگران، بازار روز یکشنبه بیش از هر چیز بازتاب تقابل دو ترس بود؛ ترس از جاماندن از رشدهای آینده و ترس از گرفتار شدن در اصلاح. صف‌های خرید بدون تحلیل، الگوگیری از عملکرد کوتاه‌مدت بازار و وابستگی به قیمت‌های گذشته همچنان در رفتار معامله‌گران دیده می‌شود و این موضوع نوسان‌های کوتاه‌مدت را تشدید کرده است. همچنین خروج بخشی از نقدینگی از صنایع بزرگ فلزی و تمایل پول هوشمند به سمت صنایع دلارمحور نشان می‌دهد بازیگران حرفه‌ای در حال بازآرایی سبد خود بر اساس مسیر آتی نرخ ارز و چشم‌انداز سودآوری شرکت‌ها هستند. در صنایع پتروشیمی نیز نمادهایی که کمتر در معرض تصمیمات دستوری قرار دارند، مقصد اصلی تقاضای میان‌مدت هستند. در نمادهای کوچک و ریالی نیز جریان ورود پول کاملا گزینشی است و تنها شرکت‌هایی با چشم‌انداز عملیاتی قابل اتکا مورد توجه قرار می‌گیرند.