یکی از تصورات رایجی که این روزها بسیار مطرح میشود، این است که کشور با کمبود گاز مواجه است. درحالی که اگر مجموع گاز تولیدی در بخشهای مختلف را با میزان مصرف مقایسه کنیم، تولید ما بهمراتب بیشتر از مصرف است. مسأله اصلی کمبود نیست؛ مشکل در هدررفت و افت فشار است.
محدودیت تامین گاز طبیعی برای برخی پتروشیمیها از پنجم آذر آغاز شد و مدیران این واحدها از ادامه محدودیت تا اطلاع ثانوی خبر دادند. این محدودیت باعث نگرانی درباره تولید و فعالیت برخی واحدهای پتروشیمی شده است.
با ابلاغ معاونت برنامهریزی وزارت نفت، نرخ خوراک گاز و سوخت مصرفی صنایع بزرگ کشور در نیمه نخست سال جاری افزایش یافت؛ تصمیمی که بر اساس دادههای رسمی، موجب رشد قابلتوجه هزینه تولید در صنایع پتروشیمی، فلزی و سیمان شده و احتمالاً بر سودآوری شرکتهای بورسی مرتبط نیز اثرگذار خواهد بود.
کمبود خوراک پتروشیمی بهویژه با توجه به کمبود ۳۰۰ میلیون مترمکعبی گاز در کشور طی سالهای اخیر به یکی از چالشهای اساسی صنعت نفت و گاز ایران تبدیل شده است. بسیاری از ظرفیتهای موجود در صنعت پتروشیمی به دلیل همین کمبود بلااستفاده مانده و سرمایهگذاریهای انجامشده در بخش بالادستی و میاندستی با انتقادهای جدی مواجه شدهاند.
صنعت پتروشیمی بهعنوان یکی از بخشهای کلیدی اقتصاد ایران، در سالهای اخیر نقش مهمی در صادرات غیرنفتی، تأمین ارز، اشتغالزایی و توسعه صنعتی کشور ایفا کرده است.
سرپرست شرکت نفت و گاز تأمین (تاپیکو) از کاهش قابل توجه نرخ خوراک پتروشیمی های متانپایه در سهماهه نخست سال جاری خبر داد و این روند را عاملی مثبت برای سودآوری شرکتهای مرتبط عنوان کرد.
