پیشنهاد کنسرسیوم خودرویی با چین در بن‌بست تحریم ها

به گزارش پایگاه خبری سرمایه و بورس، یک عضو مجلس از برگزاری جلسه ای میان نمایندگان و وزیر صمت با محوریت آینده صنعت خودرو خبر داده است. در این نشست، فداحسین مالکی اعلام کرد که پیشنهاد تشکیل یک کنسرسیوم خودرویی با حضور چند شرکت چینی برای بومی سازی محصولات با کیفیت و کاهش انحصار بازار ایران مطرح شده، اما بررسی شرایط نشان می دهد که عملیاتی شدن چنین طرحی با موانع جدی روبه رو است.

ارزیابی واقعیت های همکاری خودرویی با چین

نشانه ها حاکی از آن است که پس از فعال شدن مکانیسم ماشه، تمایل خودروسازان چینی برای توسعه همکاری با ایران کاهش یافته و حتی برخی از آنها مسیر کاهش سطح فعالیت را در پیش گرفته اند. این در حالی است که اگر چین قصد انتقال گسترده فناوری به ایران داشت، نیاز به تشکیل کنسرسیوم جدید نبود، زیرا در سند 25 ساله همکاری های ایران و چین پیش بینی های مشخصی درباره انتقال تکنولوژی، تولید مشترک و توسعه پلتفرم های مشترک انجام شده است. با وجود گذشت نزدیک به چهار سال از آغاز اجرای این سند، هیچ یک از بندهای خودرویی آن به مرحله اجرا نرسیده است.

تاثیر مکانیسم ماشه بر روابط خودرویی

فعال شدن مکانیسم ماشه و بازگشت تحریم های شورای امنیت سازمان ملل، شرایط همکاری بین المللی ایران را پیچیده تر کرده است. این تحریم ها ماهیت متفاوتی از تحریم های سال های اخیر دارند و دورزدن آنها برای شرکت های چینی دشوارتر است. گزارش ها نشان می دهد برخی شرکت های چینی در هفته های اخیر ارسال محموله ها و پروژه های مشترک را موقتا متوقف کرده و در حال ارزیابی مسیرهای امن تر همکاری هستند. کاهش محسوس قطعات چینی در بازار نیز این روند را تایید می کند.

نبود شرایط لازم برای تشکیل کنسرسیوم

مدل کنسرسیومی زمانی معنا دارد که طرف خارجی به دنبال حضور بلندمدت و پایدار باشد، اما در فضای کنونی حتی شرکت هایی که سال ها در ایران فعالیت کرده اند به جای توسعه سرمایه گذاری، به دنبال کاهش ریسک های عملیاتی و مالی هستند. ثبات نداشتن قواعد بازی، پیچیدگی های ناشی از تحریم های جدید و نبود چشم انداز مشخص باعث شده طرح های بلندپروازانه ای مانند کنسرسیوم خودرویی با چین از واقعیت های میدانی فاصله داشته باشد.

فاصله تصمیم ها با شرایط واقعی

در مجموع شرایط کنونی نشان می دهد که سیاستگذاران و قانون گذاران به جای تمرکز بر محدودیت های عملی و ساختار تحریم ها، بیشتر بر مبنای اهداف و انتظارات ایده آل تصمیم گیری می کنند. در حالی که صنعت خودرو برای عبور از بحران، نیازمند برنامه هایی منطبق با واقعیت های اقتصادی، ژئوپلیتیک و قابلیت های اجرایی طرف های خارجی است.