نزدیک ترین حمایت شاخص کل بورس کجاست؟

به گزارش پایگاه خبری سرمایه و بورس، در پی تشدید تنش‌ها میان ایران و رژیم صهیونیستی، بازار سرمایه ایران وارد یکی از سخت‌ترین و حساس‌ترین مقاطع تاریخی خود شده است. خروج ۳۲ هزار میلیارد تومان نقدینگی از بورس تنها طی بازگشایی اخیر، گویای عمق بحران و سطح بالای بی‌اعتمادی سهامداران به آینده بازار است. با وجود رشد نسبی شاخص‌ها در برخی روزها، بازار سرمایه در مقایسه با بازارهای موازی همچون طلا، ارز و خودرو آسیب‌پذیری بیشتری را تجربه کرده است.

بورس در محاصره ریسک‌های چندجانبه

تحلیلگران معتقدند ریزش سریع بورس تهران، بیش از آنکه صرفاً ناشی از جنگ باشد، ریشه در ترس‌های انباشته‌شده‌ای دارد که از تجربه‌های تلخ گذشته به‌جا مانده‌اند. تعطیلی دو هفته‌ای بازار، قفل‌ شدن معاملات و نبود راهبرد مشخص از سوی نهادهای تصمیم‌گیر باعث شده سهامداران، با کمترین نشانه‌ای از تنش یا بحران، بلافاصله در صف فروش قرار گیرند. در چنین شرایطی، نه بازدهی گذشته بازار می‌تواند محرک باشد و نه وعده‌های حمایتی، انگیزه‌ای برای ورود نقدینگی ایجاد می‌کند.

حمایت‌های بی‌کیفیت، سیاست‌های مبهم

یکی از دلایل اصلی شکست حمایت‌ها، به گفته کارشناسان، کیفیت پایین و مقطعی بودن آن‌هاست. سیاستگذاران به‌جای تدوین راهبردهای ساختاری و پیشگیرانه، معمولاً در واکنش به بحران، مسکن‌هایی ارائه می‌کنند که فاقد عمق و اثرگذاری پایدار هستند. نمونه بارز این ضعف، عدم انتشار به‌موقع اوراق اختیار فروش تبعی برای بیمه پرتفوی سهامداران، و نیز تأخیر در بازگشایی صندوق‌های درآمد ثابت است که موجب تشدید موج خروج نقدینگی شد.

ناهمگونی در سیاست‌های حمایتی

رویکردهای حمایتی، اغلب محدود به نمادهای شاخص‌ساز و شرکت‌های بزرگ هستند، در حالی که سهامداران خرد، که بیشترین آسیب را دیده‌اند، در اولویت قرار نمی‌گیرند. این در حالی است که ابزارهایی نظیر اوراق اختیار فروش تبعی برای پرتفوی‌های زیر ۵۰۰ میلیون تومان، می‌توانست نقش مهمی در ترمیم اعتماد عمومی ایفا کند. اما نبود اطلاع‌رسانی و اجرای گسترده این ابزار، موجب شد که بسیاری از فعالان بازار نسبت به آن بی‌اطلاع بمانند یا دسترسی کافی نداشته باشند.

تبعات تعطیلی بازار در شرایط جنگی

تعطیلی دو هفته‌ای بورس در جریان جنگ اخیر، آسیب شدیدی به نقدشوندگی بازار وارد کرد. این مسأله نه‌تنها نهاد بازار را با چالش مواجه ساخت، بلکه پیام واضحی به سهامداران داد: در صورت تکرار بحران، احتمال تعلیق معاملات وجود دارد و این یعنی کاهش دسترسی به سرمایه و از بین رفتن قابلیت واکنش به موقع در برابر ریسک‌ها. چنین پیامی، به‌ویژه برای سرمایه‌گذاران بلندمدت، بسیار ناامیدکننده بود.

سناریوهای تکنیکال و امید به ثبات

در حال حاضر شاخص کل بورس در محدوده ۲.۶ میلیون واحدی قرار گرفته و توجه‌ها به سطح حمایتی ۲ میلیون و ۶۵۰ هزار واحد دوخته شده است؛ سطحی که در گذشته مسیر صعودی شاخص را هموار کرده بود. اگر این سطح حفظ شود و اخبار مثبتی از مذاکرات سیاسی به بازار تزریق شود، ممکن است شاخص بار دیگر تا محدوده ۲ میلیون و ۹۴۰ هزار واحد رشد کند. اما اگر این حمایت شکسته شود، احتمال افت تا کانال ۲ میلیون و ۴۵۰ هزار واحد نیز وجود دارد.

بازار سرمایه ایران در آستانه یک آزمون جدی قرار دارد؛ آزمونی که نه‌تنها به توان تحلیلی فعالان بازار بلکه به ظرفیت تصمیم‌گیری سیاستگذاران نیز مربوط می‌شود. در شرایطی که بازارهای موازی پناهگاه امن‌تری برای سرمایه‌گذاران شده‌اند، بورس نیازمند حمایت‌هایی شفاف، گسترده و مبتنی بر راهبردهای مشخص است. بی‌اعتمادی گسترده نسبت به وعده‌ها، نابرابری در تخصیص منابع حمایتی و ضعف در اطلاع‌رسانی و اجرای سیاست‌ها، از جمله موانعی هستند که باید پیش از هر اقدامی در مسیر احیای بازار، برطرف شوند. تنها در این صورت است که می‌توان به بازگشت آرامش و سرمایه به تالار شیشه‌ای امیدوار بود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *