دو ماه پس از جنگ ایران و اسرائیل؛ بازسازی کند خانه ها و بلاتکلیفی مردم

به گزارش پایگاه خبری سرمایه و بورس، دو ماه و چند روز از توقف جنگ ایران و اسرائیل گذشته است. شهر اگرچه در ظاهر آرام است اما در دل خانه‌های نیمه‌ویران، زندگی همچنان روی خط باریک بلاتکلیفی پیش می‌رود. روند بازسازی و جبران خسارت آغاز شده اما کند و دست‌وپاشکسته است. شهروندان در روایت‌های مختلف بر یک نکته مشترک تأکید دارند: «هیچ پرداختی نمی‌تواند جبران کامل آنچه از دست رفته را بکند.»

ابهام در پرداخت خسارت‌ها و زمان‌بندی بازسازی

اطلاعات دریافتی از منابع دولتی نشان می‌دهد شهرداری هنوز زمان‌بندی مشخصی برای بازسازی و پرداخت خسارت‌ها اعلام نکرده است. مقامات وعده داده‌اند به محض نهایی‌شدن برنامه، اطلاع‌رسانی عمومی انجام خواهد شد. در عین حال، شهروندان برای جبران خسارت وسایل خانه به وزارت صمت ارجاع داده شده‌اند؛ روندی که به گفته آسیب‌دیدگان هنوز وارد فاز عملیاتی نشده است.

روایت مردم از ودیعه مسکن و کارت‌های خرید

یکی از شهروندان آسیب‌دیده می‌گوید: «یک میلیارد و هشتصد میلیون تومان دادند و قرار شد ماهی ۳۰ میلیون اجاره هم بدهند. خانه ۲۰۰ متری داشتیم و حالا مجبور شدیم خانه ۱۸۰ متری اجاره کنیم، اما ده روز از موعد پرداخت اجاره گذشته و هنوز چیزی واریز نشده است.» او درباره کارت‌های خرید فروشگاه شهروند نیز توضیح می‌دهد: «کارت‌ها حداکثر ۲۵۰ میلیون تومان‌اند اما اجناس محدود و گران هستند. تلویزیونی که خریدیم ۵۷ میلیون بود در حالی که قیمت کارخانه ۴۷ میلیون است. بیرون ارزان‌تر است اما مجبوریم همین را بخریم.»

بازار سیاه کارت‌های خرید؛ مشکل جدید آسیب‌دیدگان

بازار سیاه بن‌ها به معضل دیگری برای خانواده‌ها تبدیل شده است. برخی شهروندان می‌گویند دلال‌ها جلوی فروشگاه‌ها کارت‌ها را ۲۰ درصد پایین‌تر می‌خرند. به این ترتیب، کارت ۲۵۰ میلیونی نهایتاً ۲۰۰ میلیون نقد ارزش دارد.

مستأجران گرفتار در پیچ‌وخم اداری

برخی مستأجران نیز همچنان درگیر روند دریافت اجاره هستند. یکی از آن‌ها می‌گوید: «حدود ۴۰ روز از قرارداد ما گذشته اما هنوز اجاره‌ای پرداخت نشده است. گفتند باید در سامانه خودنویس قرارداد ثبت کنیم، اما مالک قبول نمی‌کند چون از مالیات می‌ترسد. اگر زودتر می‌گفتند، این مسیر را انتخاب نمی‌کردیم. حالا نامه‌ای به شهردار منطقه داده‌ایم تا شاید راهی باز شود.»

بازسازی خانه‌ها؛ وعده‌ها و نگرانی‌ها

شهرداری در موضوع بازسازی خانه‌ها هم با انتقادهایی مواجه است. برخی خانواده‌ها می‌گویند به آن‌ها گفته شده خودشان باید سازنده پیدا کنند؛ در حالی که نگرانی از نیمه‌کاره رها شدن پروژه و نبود ضمانت باعث تردید جدی آن‌ها شده است. وعده ارائه تراکم و واحد اضافه برای سازندگان داده شده اما هنوز قطعی نیست.

زندگی در خانه‌های نیمه‌ویران

یکی دیگر از شهروندان که همچنان در خانه آسیب‌دیده‌اش مانده، می‌گوید: «کل خسارت خانه را ۱۵۰ میلیون برآورد کردند اما گفتند ۷۰ میلیون می‌دهیم. همان هم پرداخت نشد. مبل‌ها و فرش‌ها برای تعمیر فرستاده شده اما به دلیل عدم پرداخت خسارت، بلاتکلیف مانده‌اند. تنها کاری که شد، تعمیر شیشه‌های شکسته بود.»

رسیدگی کند؛ قدردانی همراه با گلایه

با وجود کندی کار و وعده‌های نیمه‌تمام، اکثر شهروندان تأکید می‌کنند که رفتار کارمندان شهرداری و دولت محترمانه بوده است. اما آن‌ها می‌گویند خسارت‌های واقعی همچنان جبران نشده است: «مبلمان، یخچال، تلویزیون و وسایل خانه نابود شد. کارت ۲۵۰ میلیونی وعده داده‌اند اما هنوز چیزی پرداخت نشده.»

روایت‌های متفاوت؛ سرنوشتی مشترک

عده‌ای از خانواده‌ها هنوز در هتل‌ها ساکن‌اند، برخی به خانه‌های نیمه‌ویران بازگشته‌اند و گروهی توانسته‌اند خانه‌ای اجاره کنند. یکی از ساکنان می‌گوید: «صبحانه و ناهارمان با هتل بود، اما وقتی پول ودیعه گرفتیم گفتند باید تخلیه کنید.» دیگری می‌افزاید: «در کوچه ما تقریباً همه خسارت‌شان را گرفته‌اند اما من هنوز هیچ مبلغی دریافت نکرده‌ام.»

امید به بازگشت زندگی عادی

دو ماه پس از پایان جنگ، زندگی در محله‌های آسیب‌دیده میان امید و انتظار می‌گذرد. بازسازی آغاز شده اما کند است و بسیاری هنوز گرفتار کاغذبازی‌ها و وعده‌های ناتمام‌اند. پاسخ رسمی شهرداری همچنان روشن نیست و تا زمان اعلام قطعی، شهروندان مجبورند با زندگی در خانه‌های نیمه‌ویران یا اجاره‌ای کنار بیایند. بلاتکلیفی همچنان سایه انداخته اما امید به بازگشت به زندگی عادی در دل همه آن‌ها زنده است.