قدرت خرید وام مسکن در تهران به پایینترین سطح رسید
به گزارش پایگاه خبری سرمایه و بورس، با وجود افزایش سقف وام خرید مسکن در تهران به ۵۰۰ میلیون تومان، قدرت خرید این تسهیلات در بازار مسکن بهشدت کاهش یافته است. در حالی که بازپرداخت وام مسکن از ۱۲ سال به ۱۰ سال کاهش یافته، قیمت هر متر خانه در پایتخت به بیش از ۱۱۹ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان رسیده که نشاندهنده ناکارآمدی این وام در تأمین ابتداییترین نیاز خانوارهاست.
وام خرید مسکن فقط کفاف خرید چند متر خانه را میدهد
بررسیها نشان میدهد که با وام انفرادی ۵۰۰ میلیون تومانی تنها میتوان چهار متر خانه در تهران خریداری کرد. در حالت زوجین نیز با دریافت یک میلیارد تومان وام، قدرت خرید به حدود هشت متر میرسد. این در حالیست که محاسبه هزینههای جانبی مانند اوراق تسه، عملاً میزان دریافتی را کاهش داده و قدرت خرید را کمتر نیز میکند.
حتی با وام جعاله، خرید مسکن ممکن نیست
اگر زوجین وام جعاله ۲۸۰ میلیونی را نیز دریافت کنند، مجموع دریافتی آنها به حدود یک میلیارد و ۲۸۰ میلیون تومان میرسد که نهایتاً برای خرید حدود ۱۰ متر مسکن کفایت میکند. با این شرایط، حتی خرید یک واحد کوچک در مناطق ارزانقیمت نیز خارج از توان متقاضیان خواهد بود.
سود وام بیشتر از اصل وام است
سود ۲۲.۵ درصدی این تسهیلات با بازپرداخت ۱۰ ساله موجب میشود که متقاضیان در مجموع رقمی بهمراتب بالاتر از اصل وام را به بانک بازگردانند. مجموع اقساط وام زوجین به حدود دو میلیارد و ۵۲۲ میلیون تومان میرسد که از این میزان، یک میلیارد و ۵۲۲ میلیون تومان سود است. برای وام انفرادی نیز مجموع سود پرداختی ۷۶۱ میلیون تومان خواهد بود؛ عددی که حتی از مبلغ اولیه وام بیشتر است.
خروج اتباع تأثیری بر گرانی مسکن ندارد/ افزایش هزینه ساخت فقط ۱.۵درصد
افزایش ۱۰۰درصدی رکود مسکن؛ زنگ خطر برای اقتصاد ساختوساز
هزینههای جانبی، باری مضاعف بر دوش متقاضیان
برای دریافت این وام، متقاضیان باید حدود ۲۱۲ میلیون تومان برای خرید اوراق تسه بپردازند. هزینه کارشناسی ملک، کارمزد بانک و کمیسیون مشاور املاک نیز در مجموع رقمی حدود ۶۰ میلیون تومان خواهد شد. به این ترتیب، پیش از دریافت وام، حدود ۲۷۵ میلیون تومان باید از جیب متقاضی پرداخت شود. در نهایت، زوجین کمتر از ۸۰۰ میلیون تومان وام عملیاتی دریافت میکنند که برای خرید تنها ۶ متر خانه کفایت میکند.
وامی که در عمل کارایی ندارد
در مجموع، آنچه تحت عنوان وام خرید مسکن به متقاضیان ارائه میشود، نه تنها کمکی به تأمین مسکن نمیکند، بلکه با توجه به هزینههای جانبی بالا و بازپرداخت سنگین، عملاً باری مضاعف بر دوش خانوارهاست. این وام بیش از آنکه ابزاری حمایتی باشد، تبدیل به مکانیزمی برای جبران ناترازی بانکها شده و با واقعیتهای اقتصادی بازار مسکن هیچگونه انطباقی ندارد.