حذف صفر پول ملی در ایران؛ نمایشی بی‌اثر بدون اصلاحات اقتصادی
به گزارش پایگاه خبری سرمایه و بورس، حذف صفر از پول ملی ایران در شرایط کنونی اقتصادی کشور، اقدامی است که بسیاری آن را نمایشی و بی‌اثر می‌دانند. تجربه کشورهایی مانند زیمبابوه در سال ۲۰۰۸ نشان داده است که حذف صفر بدون اصلاحات ساختاری عمیق، نمی‌تواند تورم را مهار کند و تنها باعث فروپاشی بیشتر اقتصاد می‌شود.
تجربه زیمبابوه؛ هشدار برای ایران
در سال ۲۰۰۸، زیمبابوه در اوج بحران اقتصادی خود تصمیم به حذف ۱۰ صفر از پول ملی گرفت. تورم این کشور بیش از ۲۳۰ میلیون درصد بود و این اقدام قرار بود اعتماد عمومی را بازگرداند. اما به دلیل نبود اصلاحات اساسی، ارزش پول همچنان سقوط کرد و وضعیت اقتصادی وخیم‌تر شد. این تجربه تلخ درس مهمی برای ایران است که بدون تغییرات بنیادی در ساختار اقتصادی، حذف صفر تنها یک تغییر اسمی خواهد بود و مشکلات عمیق را حل نخواهد کرد.
مشکلات ساختاری اقتصاد ایران
اقتصاد ایران با چالش‌های اساسی مانند تورم مزمن بین ۳۰ تا ۵۰ درصد، کسری بودجه سنگین و کاهش شدید ارزش ریال روبه‌رو است. این مسائل ریشه در عوامل ساختاری مانند استقراض دولت از بانک مرکزی، رشد نقدینگی و وابستگی به درآمدهای نفتی دارد. حذف صفر نمی‌تواند این مشکلات را برطرف کند و تنها تغییر ظاهری در واحد پولی محسوب می‌شود.
هزینه‌های پنهان حذف صفر
تغییر واحد پولی نیازمند به‌روزرسانی زیرساخت‌های بانکی، سیستم‌های حسابداری، چاپ اسکناس‌های جدید و آموزش عمومی است که هزینه‌های سنگینی برای کشور به همراه دارد. در شرایطی که منابع مالی محدود و کسری بودجه فشار زیادی بر اقتصاد وارد می‌کند، صرف چنین هزینه‌ای برای تغییر اسمی پول توجیه اقتصادی ندارد.
حذف چهار صفر از پول ملی؛ راهکار اقتصادی یا اقدام نمایشی؟
بذر افشان: طلای دست دوم باید از بازار حذف شود
تجربه موفق ترکیه؛ شرط لازم برای حذف صفر
ترکیه در سال ۲۰۰۵ حذف صفر را همراه با اصلاحات عمیق اقتصادی انجام داد. کنترل نقدینگی و سیاست‌های پولی منسجم، عوامل کلیدی موفقیت این کشور بودند. در ایران بدون این اصلاحات اساسی، حذف صفر صرفاً تکرار تجربه شکست‌خورده زیمبابوه خواهد بود.
تاثیر منفی بر تورم و اعتماد مردم
حذف صفر می‌تواند باعث گرد کردن قیمت‌ها به بالا شود و تورم انتظاری را تشدید کند. همچنین اعتماد عمومی به پول ملی زمانی بازمی‌گردد که تورم کنترل شود و اقتصاد ثبات یابد. اقدامات نمادین بدون اصلاحات واقعی نمی‌تواند اعتماد مردم را جلب کند و تنها به ناامیدی منجر خواهد شد.
توصیه به سیاستگذاران
به جای تمرکز بر حذف صفر، سیاستگذاران باید به اصلاحات ساختاری بپردازند؛ کاهش وابستگی به نفت، اصلاح نظام یارانه‌ها، تقویت تولید داخلی و استقلال بانک مرکزی برای اجرای سیاست‌های پولی هدفمند. همچنین دیپلماسی اقتصادی برای کاهش تحریم‌ها می‌تواند به ثبات اقتصاد کمک کند. تنها با این اقدامات می‌توان امید به بهبود شرایط اقتصادی و افزایش رفاه مردم داشت.
