نوسانات بورس در سایه تردیدهای اساسی
به گزارش پایگاه خبری سرمایه و بورس، شاخص‌کل بورس تهران در هفته‌های پایانی اردیبهشت ۱۴۰۴ در محدوده ۳ میلیون و ۱۰۰ هزار واحد نوسان کرد. اگرچه بازار توانست در برخی روزها رشدهایی مقطعی تجربه کند، اما تداوم این وضعیت با کاهش در روزهای بعد همراه شد و در نهایت شاخص‌کل در پایان اردیبهشت به سطح ۳ میلیون و ۱۰۸ هزار واحد بازگشت.
رشد کم‌جان شاخص‌کل و نبود اعتماد پایدار
شاخص‌کل بورس تهران در روز ۲۲ اردیبهشت با رشدی ۲.۵۸ درصدی به سطح سه‌میلیون و ۱۷۰ هزار واحد رسید، اما در روز پایانی ماه با افت ۱.۸۶ درصدی به ۳ میلیون و ۱۰۸ هزار واحد برگشت. این نوسانات، گویای نبود اطمینان در میان سرمایه‌گذاران نسبت به مسیر آینده بازار است. از جمله عوامل موثر بر این تردیدها، ابهامات سیاسی، نوسانات نرخ ارز و عدم شفافیت در سیاست‌های اقتصادی دولت عنوان شده‌است. تحلیلگران معتقدند بدون وجود محرک‌های بنیادی قوی، رشدهای فعلی بیشتر جنبه روانی دارند.
خروج سنگین پول حقیقی از بازار سهام
در هفته پایانی اردیبهشت، خروج پول حقیقی از بازار سهام به حدود ۷۳۰۰ میلیارد تومان رسید. به‌عنوان نمونه، در روز ۲۹ اردیبهشت، شاخص‌کل بورس با کاهش ۲۶ هزار واحدی مواجه شد و در همان روز، ۱۶۴۸ میلیارد تومان سرمایه حقیقی از بازار خارج شد. این روند، نشانه‌ای روشن از بی‌اعتمادی سرمایه‌گذاران خرد نسبت به آینده بازار سرمایه است.
پیشنهاد تشکیل بازار عرضه پروژه‌های معدنی در بورس
زمان واریز باقی‌مانده سود سهام عدالت اعلام شد
تمرکز نقدینگی بر صنایع دلاری
با وجود روند کلی خروج نقدینگی، برخی گروه‌ها مانند پتروشیمی، فلزات اساسی و معدنی، به دلیل درآمدهای ارزی و مصونیت نسبی از متغیرهای داخلی، همچنان مورد توجه هستند. در روز ۱۴ اردیبهشت، گروه استخراج کانه‌های فلزی در صدر جذب پول حقیقی قرار گرفت که حاکی از چرخش تدریجی نقدینگی به سوی صنایع ارزآور است. این صنایع به دلیل حاشیه سود بالا و وابستگی به صادرات، در شرایط ناپایدار اقتصادی مقصدی امن‌تر برای سرمایه‌گذاران محسوب می‌شوند.
چالش‌های پیش‌روی بازار در آستانه تابستان
بازار سرمایه در آستانه تابستان با چالش‌هایی مهم روبروست. قطعی برق صنایع و ناترازی انرژی، روند تولید شرکت‌ها را تهدید می‌کند و می‌تواند به افت سودآوری آن‌ها منجر شود. هم‌زمان، اخبار ضدونقیض از روند مذاکرات و مسائلی نظیر ابهام در واگذاری خودروسازان، فضای عمومی بازار را متأثر کرده است. تصمیمات مبهم و گاه خلق‌الساعه سیاست‌گذاران نیز موجب شده تا فعالان بازار چشم‌انداز روشنی از آینده نداشته باشند.
